draggst 'n Kindje unner d't Haart.
Mien Muuskelein, ik bün so blied.
Sien Haar waart seker swaart.
Wenn du eengaalweg blaarderg büst,
denn maak di daar nix ut.
Dat is nu so, kruup man in d't Nüst
un slaap di düchtig ut.
Fangt denn de Buuk an t' swellen,
kriggst 'n dicken Liev,
fangst an, de Daage to tellen.
Meenst, büst 'n ollen Wiev.
Ik frei mi so, dat 'k Oma waar,
de Tied waart mi al lang.
Mien Dochterke, nehm d't nich so swaar.
In negen Maant büst d'weer slank!
Wacht man noch 'n Settje,
De Maanten gahnt ok um.
Denn liggt dien Kind in't Beddje.
Vör Bliedskupp büst du stumm
Sabine Brauer
