Mien Mudder in´t Plegeheim
Verfasst: Dienstag 19. April 2011, 15:22
Ward bi lütten Tied to glöben
den old bün ick un krank
ick schull dann Herrgott löben
doch fühl ick keenen Dank
de Been wüllt mi nich dreegen
de Ogen blind, seht swatt
ick kann mi kum bewegen
bün so flau un matt
bloß boben in mien Breegen
dor is noch allen´s klor
doch dat is keen Seegen
dat mokt blos allen´s swor
hier giff dat nix to dinken
dat makt de Süstern all
opmucken kannst di schinken
du büst blos noch een Fall
waschen, Fieber meeten
een üm anner Mol
feel snacken kannst vergeeten
to wenig Personal
op eenmol büst du wedder Kind
ditt dörfst du nich un dat
un wiel se so besorgt jo sünd
ward eeten wat in Fatt
Vadder de is vuller Wut
un vergetern, kümmt nich trech
schimpt dan ganzen Dag mi ut
is egol wat ick ok segg
de dementen hör ick stöhnen
fluchen, weenen, schreen
kann mich nich gewöhnen
müch to Hus weer ween
lachen, beten lustig sien
dat ick mi mol freien kann
an Rükelbusch un Sonnenschien
sowat kümmt nich mehr bi mi an
doch ick heff wohl keene Wahl
sitt un grübel, Stünn üm Stünn
tregg mi jümmer wieder dahl
kann keene Ruh nich finn
bün noch jümmer nich so wiet
bün nich in de Reeg mit mi
kann nich starven, bruk noch Tied
loter Herrgott dank ick di
den old bün ick un krank
ick schull dann Herrgott löben
doch fühl ick keenen Dank
de Been wüllt mi nich dreegen
de Ogen blind, seht swatt
ick kann mi kum bewegen
bün so flau un matt
bloß boben in mien Breegen
dor is noch allen´s klor
doch dat is keen Seegen
dat mokt blos allen´s swor
hier giff dat nix to dinken
dat makt de Süstern all
opmucken kannst di schinken
du büst blos noch een Fall
waschen, Fieber meeten
een üm anner Mol
feel snacken kannst vergeeten
to wenig Personal
op eenmol büst du wedder Kind
ditt dörfst du nich un dat
un wiel se so besorgt jo sünd
ward eeten wat in Fatt
Vadder de is vuller Wut
un vergetern, kümmt nich trech
schimpt dan ganzen Dag mi ut
is egol wat ick ok segg
de dementen hör ick stöhnen
fluchen, weenen, schreen
kann mich nich gewöhnen
müch to Hus weer ween
lachen, beten lustig sien
dat ick mi mol freien kann
an Rükelbusch un Sonnenschien
sowat kümmt nich mehr bi mi an
doch ick heff wohl keene Wahl
sitt un grübel, Stünn üm Stünn
tregg mi jümmer wieder dahl
kann keene Ruh nich finn
bün noch jümmer nich so wiet
bün nich in de Reeg mit mi
kann nich starven, bruk noch Tied
loter Herrgott dank ick di